توضیح اجمالی: دانش دندان پزشکی بدون شک از کهن ترین دست آوردهای بشری است که به مرور بر اساس آزمون و خطا و پژوهش‌های دانشمندان جهان شکل گرفته است.
هدف از این مقاله معرفی دست آوردهای ایرانیان گذشته، از دوران باستان تا دوران مغول، در شکوفایی علم دندان پزشکی است. رشد دانش دندان پزشکی را در ایران می‌توان به دو دوره پیش از اسلام و پس از اسلام تقسیم کرد.
دو منبع مهم دانش دندان پزشکی در دوران پیش از اسلام تعالیم مربوط به کتاب اوستا و دست آوردهای دانشگاه جندی شاپور پیش از اسلام است. پیشرفت زیاد علم دندان پزشکی پس از اسلام در ایران مدیون دانشمندان و پزشکان ایرانی از جمله رازی، اهوازی، ابن سینا و سایرین است که در آثار خود فصولی را به بهداشت و درمان بیماری‌های دهان و دندان اختصاص داده‌اند.
هم چنین دین اسلام نیز دستوراتی در زمینه بهداشت دهان و دندان دارد و مسلمانان را به مسواک زدن و پاک نگه داشتن دندان‌ها تشویق می‌کند. در تمامی دوران تاریخ ایران دستورات بهداشتی در زمینه دهان و دندان وجود داشته و در حوزه درمان، انواع درمان‌های دندانی در ایران قدیم انجام می‌شده است. به این ترتیب می‌توان ادعا کرد دانش دندان پزشکی در ایران دارای پیشینه‌ای کهن است.
نویسنده: میترا کرباسی خیز
کلیدواژه‌ها: دندان پزشکی، دوران پیش از اسلام، دوران اسلامی، دانشگاه جندی شاپور
