” غم در طب ایرانی “
غم از اعراض نفسانی است که به دنبال وقوع امر موذی و عدم توان مقاومت در مقابل آن، ایجاد می‌شود. غم موجب حرکت تدریجی روح و حرارت غریزی به درون بدن شده و منجر به سردی اندام ها و زرد شدن رنگ چهره می‌گردد. از طرفی به دلیل احتقان خون و حرارت غریزی در بدن، ممکن است ایجاد تب کند. همچنین غم باعث تحلیل حرارت غریزی، کاهش اشتها به غذا، تاری دید، فرورفتگی چشم ها، نبض صغیر، ضعیف، متفاوت و بطیء و درد مفاصل می‌شود و در موارد شدید و طولانی مدت، رطوبات بدن را تحلیل برده، موجب خشک شدن بدن و بیماری دق می‌شود. این اثرات گاهی آنقدر طولانی و شدید می‌شوند که می‌توانند منجر به مرگ فرد شوند.
بیشتر بخوانید »»»افرادی که بدنی با مزاج معتدل ندارند باید چه کارهایی انجام دهند
غم از دیدگاه طب رایج:
غم احساسی است که وقتی تمایل فرد به سمت یک موضوع مهم بی‌نتیجه می‌ماند، شکل می‌گیرد، در این حالت احساس غم ابتدا به صورت دریغ و افسوس خو را نشان داده و در مرحله بهبود به صورت لذت ناشی از کم رنگ شدن آن، بروز می‌کند و در صورت مزمن شدن منجر به افسردگی می‌شود.
تشخیص مزاج به صورت علمی »»» پرسشنامه تعیین مزاج دکتر مجاهدی
درمان غم در طب ایرانی :
از آن جایی که غم حرارت را کاهش داده و فرد را در نهایت به سوی سردی و خشکی می‌برد، لذا جهت رفع عوارض آن باید از تدابیر نشاط‌آور از جمله امیدبخشی به زندگی، شرکت در مجالس مفرح، شنیدن آوازهای بلند و داستان‌ها و افسانه‌ها و خواندن آن‌ها، نوشیدن مفرحات و هر آنچه که برای فرد خوش‌آیند و پسندیده است استفاده نمود تا با غلبه شادی و لذت بر فرد، غم از او دور شود. در صورتی که موارد فوق اثر چندانی بر فرد نگذاشتند، پیشنهاد ما به شما مراجعه به روانشناس متخصص می‌باشد.
منبع: کتاب اصول سبک زندگی سلامت محور
تنظیم: سینا جوانبخت
